මගේ ජිවිතේ සතුට හොයාගෙන යන්න කියල හිතාගෙන මුලින්ම කවියක් ලිවුවේ ..... එත් ජිවිතේ හැම දුකකදිම මගේ ලග අන්තිමට ඉතිරි උනේ මාත් මගේ කවියත් විතරයි .... මම තාමත් මගේ ලියන්න බැරි උණු මගේ ලස්සනම ලස්සන කවිය හොයනවා
Thursday, June 24, 2010
නුඹ සිටියා මතකයි දුර අහස සේ එතී
එක කුඩයක තුරුළු වෙලා
ආදරෙන් බැදී
නුඹ සිටියා මතකයි
දුර අහස සේ එතී
එ අහසින් පැනනැගෙන්න ආදරෙත් අරන්
එක දවසක් මතකද දුර
අහස දෙස බලා
තනි තරුවට පෙම් කරනා බව හුගක් කියා
මගේ උරයේ මුහුණ හොවා දගකාර ඇසින්
කදුලක් වැගිරුවා මගේ උරමඩල තෙමා
සරා සඳ යන්න බැස
කලුවරට ඉඩ දිදී
පියුම් පත් හෙමින් ඇහෙරෙයි
රේ අහස යටින්
පදරචනය ; උදිත වීරසිංහ
Subscribe to:
Posts (Atom)